Leven met een eetstoornis

Leven met een eetstoornis

Dit keer het verhaal van Siggie Iggie over haar eetstoornis, ik wou dit verhaal graag met jullie delen omdat ik denk dat het voor veel mensen herkenbaar is. Helaas zijn eetstoornissen nog steeds een ’taboe’ en durven de meeste mensen er niet over te praten, dat is zonde want hoe eerder je ontdekt dat je hulp nodig hebt bij je eet probleem, hoe beter dat natuurlijk is. Het verhaal van Siggie Iggie trok mij zo aan omdat ik denk dat heel veel mensen een ‘strijd met eten’ leveren en misschien ook wel een eetstoornis hebben. Ik hoop dat veel mensen hier inspiratie kunnen halen uit de site van Siggie Iggie omdat zij heel veel gezonde recepten deelt en weet hoe het is om te moeten leven met een eetstoornis.
________________________________________________________________

Ik heb Chanoe ontmoet op facebook. We plaatsen allebei regelmatig onze posts in diverse groepen en zo kwamen we elkaar dus regelmatig tegen. Ze vroeg mij waarom ik zo enthousiast aan het bloggen was over gezonde en “natuurlijke” voeding en vroeg mij om in haar blog daar iets over te vertellen.

Ik ben een  vrouw van 42 lentes jong. M’n hele leven staat al in het teken van eten. Als kind kon ik niet stoppen met eten, omdat ik geen verzadigingsgevoel ken. Op m’n 17e is dat omgeslagen in anorexia / boulimia. Ik ben er 3x voor opgenomen geweest in een eetstoornissen kliniek en een ziekenhuisopname. De behandelingen in de klinieken zijn er op gericht, zoveel mogelijk calorieën te eten en zo snel mogelijk aan te komen. Geen lessen over hoe belangrijk goede voeding is en geen goede voeding. Zoveel mogelijk brood, koek, suikers en ongezonde dingen. Zoveel mogelijk “westerse” voeding. Meedoen met de maatschappij. Ik deed m’n best, maar kwam ondanks dat niet snel genoeg aan en werd elke keer weer weggestuurd. Gestraft, zeg maar. Een geheel verkeerde benadering in mijn ogen.

Na de laatste keer ben ik veel over voeding gaan lezen en steeds een stapje verder gekomen in m’n zoektocht naar goede voeding en het belang daarvan. De laatste jaren ben ik steeds een  stapje verder gekomen en heb m’n boulimia grotendeels onder controle (in theorie, want  in de praktijk blijft het een gevecht). Ik ben nog steeds veel te mager en vind het aankomen erg zwaar. Dat gaat met vallen en opstaan. Maar ik blijf vechten. Ik ben me gaan verdiepen in de Paleo – leefstijl en dit spreekt me grotendeels aan. Ik ben vegetariër, maar eet wel vis en eieren. Ook probeer ik zoveel mogelijk Raw aan m’n menu toe te voegen.

Er zijn tegenwoordig veel verschillende stijlen en soms zie je door de bomen het bos niet meer, maar m’n gevoel zegt me dat het goed is om zo dicht mogelijk te blijven bij de natuur en eten waar eten voor bedoeld is. Geen E nummers of andere bewerkte en kunstmatige rommel. Ik ben opgegroeid met de gedachte dat vet slecht is, maar weet inmiddels dat vet gezond is, mits je maar de juiste vetten eet.  Na 23 jaar geen vet te hebben gegeten, is dit nu een belangrijk onderdeel van m’n menu geworden.

Ananas Brownies van Siggie Iggie

Het lezen van verschillende kookblogs, deed mij ook doen kriebelen om weer te gaan koken. En dan bedoel ik ook echt koken, met liefde en aandacht, i.p.v. zomaar wat in de pan te doen. Dit was als kind altijd een grote hobby van me. Er gaat een wereld voor me open, zoveel gezonde Paleo en Raw recepten. Zoveel leuke en lekkere dingen die je met “natuurlijke” voeding kunt maken. Sindsdien probeer ik me te focussen op de leuke kant van het eten. Koken, nieuwe dingen bedenken en me niet te richten op puur aankomen, maar op wat goed is voor m’n lijf. Eten heeft een nieuwe functie gekregen:  Brandstof voor m’n lichaam, kookplezier en genieten.

Er zijn veel mensen met een eetstoornis en in de media wordt er vaak “grappig” over gedaan, alsof dat iets is wat erbij hoort als je jong bent. Niets is minder waar, het hoort er niet bij. De mensen die dat beweren weten niet hoe zwaar deze strijd is, hoe je je kunt schamen voor jezelf en hoe eenzaam je kunt zijn. Met m’n blog wil ik proberen m’n schaamte en eenzaamheid rondom het eten te doorbreken en hoop hiermee anderen mensen ook uit hun eet-isolement te halen. Ik deel m’n gevoelens en m’n recepten. Ik probeer mezelf en anderen uit te dagen om weer te kunnen genieten van eten en richt me op lekkere en gezonde recepten. Recepten waarin ik mezelf ook steeds blijf uitdagen een stap verder te gaan. Want dat is m’n motto, na al die jaren: stap voor stap. Steeds de lat weer een stukje hoger leggen en niet in 1 x alles willen bereiken. De kans voor terugval is dan veel groter, dan als je het stap voor stap opbouwt. Inmiddels heb ik een goed en gezond eetpatroon opgebouwd en ik hoop dat ik jou daarbij kan helpen, zodat we deze zware strijd samen kunnen aangaan.

Bij een gezond eetpatroon hoort ook af en even de teugels los te laten en te snoepen. Ik maak daarom iedere zaterdagavond een gezonde en zoete lekkernij die ik graag met je deel.

Als je behoefte hebt aan hulp bij het samenstellen van een goede en gezonde maaltijd of gewoon je verhaal kwijt wilt dan kun je altijd een berichtje achterlaten op m’n blog en neem ik contact met je op. Als je geen eetstoornis hebt, ben je evengoed van harte welkom op m’n blog waarin ik met liefde m’n recepten met je deel en soms ook een kijkje in m’n leven en ziel geef.
http://zijeetook.wordpress.com.

Wil je op de hoogte blijven van mijn gezonde recepten, informatie over gezond leven of andere interessante artikelen? Volg mij dan op facebook of meld je links aan de zijkant aan met je e-mail adres en ontvang een melding bij elke update van mijn site.